رابطه زندگی با دنیای مد و فشن

رابطه زندگی با دنیای مد و فشن

از همان ابتدا که در حال نگارش این مطلب بودم، قصد داشتم آن را دلی بنویسم. می پرسید چرا دلی؟ دلیل قانع کننده ای در پاسخ به پرسشتان دارم! آیا تیپ و ظاهر مهم ترین مسئله در ذهن هر انسانی نیست؟ به راستی آیا موضوع مد و فشن موضوعی دلی نیست؟ کدام دختری را دیده اید که حداقل 15 دقیقه از روزش را جلوی آینه نگذراند؟ واقعیت این است که مد و فشن به زندگی ما نفوذ کرده و در همین راستا  هم علاقه ما به آن روز به روز افزوده می شود.

بحث خوش تیپی روزانه تنها به این نیست که در طول روز از عطری خوش بو استفاده کنیم، گرچه این موضوع هم در جای خود بسیار مهم به شمار می رود. مد و فشن با نوع انتخاب های ما و نوع شناختی که از ظاهر و شخصیت خود داریم، رابطه مستقیم دارد. چندی پیش یکی از دوستان با گلایه می پرسید: چطور است که تمام لباس هایی که در تن مانکن ها و پشت شیشه مغازه ها هستند بر تن دوستم می نشینند، اما هیچ کدام مناسب من نیستند؟ این نقل قول بیشتر شبیه به یک تفکر با صدای بلند است تا یک سوال مهم! اما به این دلیل که من دارای شخصیت بسیار پیگیری هستم، باید حتما پاسخ سوالش را می دادم.

تحقیق خود را برای رسیدن به این پرسش با طرز برخورد او در مواجهه با خودش در مقابل آینه آغاز کردم. با وجود تمامی زیبایی ها و نکات مثبت، جوانی سرشار و جذابیت بسیار بالایی که می شد در او پیدا کرد، اما او از انعکاس تصویر خودش در آینه خیلی خوشحال به نظر نمی رسید. به او گفتم: اگر من زیبایی و نیمی از سن تو را داشتم، همین الان برای خریدن یک ست لباس خارق العاده راهی خرید می شدم. در پاسخ من گفت: داری تعارف می کنی! کمر من بیش از حد بزرگ است، بالا تنه زیبایی ندارم و موهایم بسیار مجعد و فرفری هستند, علاوه بر اینها، قدم هم کوتاه است.

وقتی نگاه دیگری به او کردم به یاد غرغرهای همیشگی خانم ها و عیب گذاری های روی خودشان افتادم. اکثر خانم ها از ظاهر و نوع فیزیک خود راضی نیستند و همواره خود را با دوستان، اعضای خانواده و همکاران مقایسه می کنند و فکر می کنند که اگر به طور مثال قد بلندتری می داشتند، زندگی آن ها تفاوت بسیاری می کرد. اما لیست این عیب گذاری ها تمام شدنی نیست، زیرا ااگوی این خانم ها شبکه های اجتماعی و تبلیغات تلویزیونی یا ماهواره ای هستند!

دفعه بعد که او را دیدم، سعی کردم بیشتر در نکات ظاهری اش دقت کنم. او صورتی استاندارد و چشمانی دوست داشتنی داشت که با کمی آرایش توجه ها را از موهای شلوغ به سمت چشمانش هدایت می کرد. از طرف دیگر؛ او از لباس های روشنی استفاده می کرد که نواحی کمر و بالاتنه بدنش را بیش از پیش بزرگ نشان می دادند. در عوض، او می توانست با استفاده از لباس های تیره تر، برجستگی بالاتنه و ناحیه کمر خود را بیشتر بپوشاند.

نکته دیگری که توجهم را جلب کرد این بود که او از شانه های مناسبی بهره می برد. به او پیشنهاد کردم که از لباس های بدون آستین استفاده کند. در پایان هم، برای حل شدن کوتاهی قد او، بهترین انتخاب یعنی کفش های پاشنه بلند را پیشنهاد دادم.

اگر کمی به خودمان احساس بهتری داشته باشیم و با اعتماد به نفس ظاهر و استایل خود را قبول داشته باشیم، راه مقبولیت بیشتری را در مقابل دیگران قرار خواهیم داد.