بعد از طراحی:
فضای اتاق انعطاف پذیر بود، بنابراین کاری که باید انجام میدادند این بود که اتاق نشیمن و نهارخوری را به طور یکپارچه به هم و به آشپزخانه مجاور آن وصل کنند. آنها کارشان را از رنگ کردن تمام اتاق با سایه رنگی خنثی شروع نموده و سپس به خلق نواحیای پرداختند که بتواند اتاق نشیمن را از اتاق نهارخوری متمایز نموده و در عین حال در مکان مشترکی با هم استفاده شوند.
آنها در منطقه نشیمن یک دیوار طرح دار زیبا ایجاد کردند. در نیمه دیوار یک قفسه چوبی به رنگ چوب گیلاس تیره نصب کردند که تلویزیون، ضبط و... را در خود جای داده و با رنگ کابینت آشپزخانه همخوانی داشت. در نیمه دیگر آن یک شومینه گازی با نمایی مدرن نصب کردند که اطراف آن نیز با کاشیهایی به رنگ سنگ رودخانه کار شده بود.
در این فضا قالیچهای از جنس پوست انداخته شده و چند مبلمان راحتی روی آن قرار گرفته: دو راحتی با روکش نخی راه راه و یک مبل کاراملی L شکل و چند شی تزئینی سنتی و مدرن با پرداختهای چوبی و آینهای.
آنها به طور کلی برای هر اتاق فقط از یک دیوار تزئینی استفاده کردند، اما این مکان بزرگ نیاز به جلوه بیشتری داشت؛ بنابراین در ناحیه نهارخوری یک دیوار طراحی شده دیگر هم اضافه کردند. کنار پذیرایی یک میز نهارخوری چوبی تیره با صندلیهای جدید دارای روکش قرار دادند که با مبلمان اتاق نشیمن همخوانی داشت.
آنها برای خلق فضایی بدون شکاف و یکپارچه بین این دو ناحیه، طرح راه راه و ظریفی به دیوارها دادند. پنجرهها هم به پردههای لوکس کرم رنگی مزین شدهاند که کار دست است.
سقف این اتاق قبلاً هم پر از لامپهای توکار بود. بنابراین برای دادن جذابیت بیشتر به آن فقط چند لامپ نزدیک پذیرایی اضافه کرده و یک لوستر بالای سر میز نهار خوری وصل کردند.