هانیه توسلی چگونه ستاره شد + بیوگرافی

هانیه توسلی (زاده ۱۷ خرداد ۱۳۵۸ در همدان)  است. او دیپلم علوم تجربی دارد و فارغ‌التحصیل ادبیات فیلم‌نامه‌نویسی از دانشگاه آزاد تهران است. او تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن را برای بازی در «شب‌های روشن» از «هفتمین جشن خانه سینما» (۲۲ شهریور ۱۳۸۲) دریافت کرد. همچنین در سی و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در سال ۱۳۹۰، برای بازی در فیلم دهلیز، برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن شد.

وقتی نمایش پدر دوست‌داشتنی با بازی او، در یکی از جشنواره‌های تئاتر، در تبریز روی صحنه رفت، نصرالله قادری که به عنوان داور آنجا حضور داشت، هانیه توسلی را برای بازی در نمایش پدر انتخاب کرد.

یک سال پس از آن، در فیلم کوتاه روی جاده نمناک (مهدی کرم‌پور) و سریال غریبه (جواد اردکانی) بازی کرد و سرانجام با شام آخر وارد عرصه حرفه‌ای سینما شد. او دانش‌آموخته ادبیات نمایشی در دانشگاه آزاد است و علاقه‌مند به عکاسی و نقاشی.

در نمایش‌های قرمز و دیگران و گل‌های شمعدانی (محمد یعقوبی) بازی کرد که به خاطر دومی، کاندیدای دریافت جایزه شد. همچنین نمایش باله روی سطرهای بی‌معنی (لیلی عاج) با بازی بداهه او مورد توجه قرا گرفت و ۲ سال پیش به خاطر بازی در شب‌های روشن (فرزاد موتمن) در جشن خانه سینما تحسین شد و امسال با یک شب در کن حضور داشت. شام آخر اولین فیلم به نمایش درآمده از هانیه توسلی و محمدرضا گلزار بود، زوجی که پس از آن مسیری متفاوت را پیمودند، گلزار به سینمای تجاری پیوست و توسلی سعی کرد در فیلم‌های جدی‌تری بازی کند.

به این ترتیب پس از بازی در ۲ فیلم «بدنه‌ای، در شب‌های روشن، در یکی از ۲ نقش اصلی جلو دوربین رفت و اجرای موفقی داشت. موفقیت نسبی این فیلم نزد مردم و منتقدان و جایزه‌ای که برد، این بازیگر جوان را خیلی زود چهره کرد. دقت و حوصله او در انتخاب نقش‌هایش به نحوی است که پس از یک تجربه ناکام، دیگر کار تلویزیونی نکرد، گاهی در تئاتر کارش را ادامه بدهد و هراسی از بازی در نقش‌های کوتاه نداشته باشد. تاکنون وی در ۹ فیلم بلند بازی کرده که ۳ تای آخری هنوز نمایش داده نشده‌اند، فیلم‌هایی که هر کدام می‌توانند چیزهای تازه‌ای درباره‌اش به ما بگویند. یک شب جزو معدود فیلم‌های سینمای ایران است که با حضور بازیگری حرفه‌ای، در عرصه جهانی مطرح می‌شود.
اولین باری که آمدم تهران رفتم دفتر آقای بیضایی و آن موقع ایشان در حال پیش تولید «سگ کشی» بود و من هم این افتخار را داشتم که در سکانسی از این فیلم از جلوی دوربین رد شوم!»

کافه ستاره ظاهرا یک فیلم کاملا تجاری است با بازیگران متعدد و سرانجام زمان می‌ایستد، طبق گفته کارگردانش، فیلمی است متکی بر بازیگر، هانیه توسلی تنها بازیگر این فیلم علیرضا امینی است. نکته قابل ذکر در مورد نحوه ورود هانیه توسلی به سینما این است که ورودش همزمان شد با دوران احیای کتایون ریاحی و توجه به نقش اصلی او در شام آخر، بازیگران دیگر را به حاشیه می‌راند، اما توسلی که در یک ملودرام معمولی، نقش مکمل را بر عهده داشت و سپس فیلم کاملا ناموفق اثیری (محمدعلی سجادی) را تجربه کرد، در گام سوم، موقعیت خویش را در حد یک بازیگر محبوب ارتقا داد. این محبوبیت حاصل بازی در فیلمی تجاری نبود و همین مسئله چهره تازه‌ای را برای او به همراه داشت. درست در زمانی که می‌رفت تا در نقش زنان روشنفکر فیلم‌های مختلف کلیشه شود، جلو دوربین سامان مقدم قرار گرفت.

 برخی از کارگردانان چنان اعتباری دارند که باعث می شوند بازیگرانی که در ابتدای مسیر سینمایی خود قرار دارند حتی به عنوان هنرور یا سیاهی لشگر هم در کارهای آنها حاضر شوند. بهرام بیضایی یکی از همین کارگردانان است که در آثاری مانند «مسافران»، «شاید وقتی دیگر» و «سگ کشی» شماری از بازیگران بعدها مطرح شده سینمای ایران مانند فریبرز عرب نیا، مهتاب نصیرپور و رویا افشار را در نقشهایی کوچک به خدمت گرفت.

توسلی در گفتگو با امیر جعفری در مجموعه «عقاید یک آکتور سینما» از علاقه شخصی اش به بیضایی از دوران کودکی حرف زده و گفته است:«از نوجوانی آثار بیضایی را مطالعه می کردم. بیضایی را دوست داشتم و دارم. منظومه «آرش» را آن قدر خوانده بودم که دیگر حفظ شدم.یکی از اتفاقات خوب زندگیم این است که تلفظ «سین» من با خواندن همین نمایشنامه درست شد. می رفتم پیش مامان بزرگ و بلند بلند نمایشنامه «آرش» را می خواندم تا جایی که دیگر ملکه ذهنم شد.»

توسلی سپس ادامه می دهد:«اولین باری که آمدم تهران رفتم دفتر آقای بیضایی و آن موقع ایشان در حال پیش تولید «سگ کشی» بود و من هم این افتخار را داشتم که در سکانسی از این فیلم از جلوی دوربین رد شوم!»

این بازیگر سپس ادامه می دهد:«در سکانسی از «سگ کشی» که مژده شمسایی در هتل به طرف فردوس کاویانی حرکت می کند به عنوان یک مسافر از جلوی دوربین گذشتم اما از آناهید آباد دستیار بیضایی خواستم که تصویر نیم رخ من گرفته شود چون بعدا می خواهم بازیگر شوم و خوب نیست چهره کاملم مشخص شود.»

فیلم‌شناسی

- دهلیز (بهروز شعیبی) ۱۳۹۱

- زندگی خصوصی (محمدحسین فرح‌بخش) ، ندارها ، مادر پاییزی ( ۱۳۹۰ )

- آقا یوسف ( ۱۳۸۹ )

- عصر روز دهم (مجتبی راعی) ، کیفر (حسن فتحی) ( ۱۳۸۸ )

- عاشق (افشین شرکت) ( ۱۳۸۶ )

- غیر منتظره (محمد هادی کریمی) ( ۱۳۸۵ )

- زمان می‌ایستد (علیرضا امینی) ، عصر جمعه (مونا زندی حقیقی) ( ۱۳۸۴ )

- کافه ستاره (سامان مقدم) ، یک شب (نیکی کریمی) ( ۱۳۸۳ )

- جایی برای زندگی (محمدرضا بزرگ‌نیا) ( ۱۳۸۲ )

- شب‌های روشن (فرزاد مۆتمن) ، گاهی به آسمان نگاه کن (کمال تبریزی) ( ۱۳۸۱ )

- اثیری (محمدعلی سجادی) ، شام آخر (فریدون جیرانی) ( ۱۳۸۰ )

- آخر بازی (همایون اسعدیان) دستیار کارگردان ( ۱۳۷۹ )

هانیه توسلی

مجموعه‌های تلویزیونی

- غریبه (جواد ارشاد) ( ۱۳۷۹ )

- وفا (محمد حسین لطیفی) ( ۱۳۸۵ )

- میوه ممنوعه (حسن فتحی) ( ۱۳۸۶ )

- شمس العماره (مجموعه تلویزیونی) (سامان مقدم) ( ۱۳۸۸ )

- قلب یخی سامان مقدم ( ۱۳۹۱ )

فیلم کوتاه و داستانی

- روی جاده نمناک (مهدی کرم پور) ( ۱۳۸۰ )

- دیروقت (اصغر نعیمی) ( ۱۳۸۳ )

جوایز و نامزدها

برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن هفتمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم شب‌های روشن – ۱۳۸۲

کاندیدای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن بیست و یکمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم شب‌های روشن – ۱۳۸۱

کاندیدای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از بیست و سومین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم جایی برای زندگی – ۱۳۸۳

کاندیدای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم زمان می‌ایستد – ۱۳۸۴

کاندیدای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم ندارها -